De leerlingen kunnen boeken zoeken die hun voorkeur hebben (OVSG, lezen - TV-06-09)Omdat de eenaatjes ondertussen alle letters kunnen lezen, gingen we vorige week voor het eerst met de klas naar de bieb. Daar mochten ze twee zelfleesboeken en een weetjesboek uitkiezen. Het viel me al snel op dat de meerderheid aan 1 weetjesboek niet genoeg had. Al vaker lieten ze me merken dat ze interesse hebben in weetjes. Over de meest uiteenlopende dingen. Al willen de meeste eenaatjes tonen dat ze wereldburgers zijn. Andere landen en werelddelen kunnen hen enorm boeien. Zo ook de natuur van over de hele wereld. Dieren, planten, het weer, ... het kwam al vaker aan bod tijdens de WO-lessen.
De leerlingen kunnen op eigen niveau verschillende informatiebronnen raadplegen (OVSG, ET-WO-7)
Dat bracht me op het idee om een dierenweetjesboek te maken met de klas. Een uitdaging met kinderen die net drieletterwoorden kunnen lezen en schrijven en nog volop in hun leerproces zitten. Toen ik het wilde idee in de klas gooide, werd dat laaiend enthousiast verwelkomd. Iedereen zag het meteen zitten. We zouden groepjes maken van een paar leerlingen. In groep zoeken de kinderen een dier dat uit het ei komt. Hierover schrijven en tekenen ze zelf de info die ze willen delen. Ons eerste probleem werd meteen duidelijk. Hoe gaan we aan meer informatie over de dieren geraken? "We vragen het aan E. (een klasgenoot)!" stelde iemand voor. Natuurlijk vindt E. dit allemaal goed, maar ook hij zal straks zijn dierenfiches klaar moeten maken. Het wordt onze hulplijn, ten tijden van 'nood'. "We kunnen dat allemaal in boeken zoeken!" bracht A. in de groep. Goed idee! Wie heeft er dierenboeken? We kan ze mee naar de klas brengen? "Kunnen we ook niet gewoon op de computer naar filmpjes kijken?" was het volgend idee. Geweldig toch, zo onbevangen!
Dat bracht me wel aan het denken om de kinderen zelfstandig naar info te laten zoeken. Via de yurls van Linda Humme werd ik al wel eens attent gemaakt op het gebruik van QR-codes in de klas. Ik stond er toen nog niet bij stil dat deze ook via de webcam konden gescand worden. Met het programma Quickmark is het erg eenvoudig om de gewenste link te bekomen na het scannen van een QR-code. Ik reserveerde bij de mobiele computerklas enkele laptops en installeerde Quickmark. Thuis zocht ik op Beeldbank nuttige filmpjes van dieren die uit het ei komen. Ik maakte hiervoor QR-codes aan met links naar de informatiefilms. Met een schermafbeelding erbij vinden jonge kinderen sneller hun weg in de berg beschikbare fiches. Na afdrukken, werden de fiches nog gelamineerd om ze duurzamer te maken. De fiches stelde ik via Klascement beschikbaar aan anderen. Indien gewenst wil ik ze je best als pdf mailen.
Aan de slag! De fiches werden klaargelegd, de sjablonen genomen, informatie verwerkt. Groepjes die info nodig hadden, zochten het op in de boeken of op de laptops. Er werd veel gepraat. Maar steeds heel doelgericht. Iedereen was met zijn opdracht bezig. Het viel me op hoe bewust kinderen hun bronnen vooraf kunnen beoordelen. Welke informatie kan ik waar vinden? Het was een vraag die velen bezig hield tijdens het opmaken van hun dierenfiche. Sommige zaken konden we niet vinden in boek of film. "Meester, mag ik dat ook aan E. gaan vragen?", was de conclusie. En dat leverde opnieuw leerwinst op. Knap om zien hoe ook jonge kinderen zo weloverwogen keuzes kunnen maken. Met enorme goesting in de opdracht. Dat straalde er duidelijk van af. Wat eerst een wild idee was, draaide uit tot een kleine bom in de klas. Eentje dat werd afgesloten met vuurwerk. Het weetjesboek is nog lang niet klaar. De eenaatjes zijn nog lang niet uitverteld. Het maakt hun leerkracht niet uit hoe dat boek eruit zal zien. Momenteel (en persoonlijk) is het het proces dat telde. En dat was er een om duimen en vingers bij af te likken.
De leerlingen kunnen spontaan gebruik maken van ict bij een opdracht (OVSG, ict - T-13)
Dat bracht me wel aan het denken om de kinderen zelfstandig naar info te laten zoeken. Via de yurls van Linda Humme werd ik al wel eens attent gemaakt op het gebruik van QR-codes in de klas. Ik stond er toen nog niet bij stil dat deze ook via de webcam konden gescand worden. Met het programma Quickmark is het erg eenvoudig om de gewenste link te bekomen na het scannen van een QR-code. Ik reserveerde bij de mobiele computerklas enkele laptops en installeerde Quickmark. Thuis zocht ik op Beeldbank nuttige filmpjes van dieren die uit het ei komen. Ik maakte hiervoor QR-codes aan met links naar de informatiefilms. Met een schermafbeelding erbij vinden jonge kinderen sneller hun weg in de berg beschikbare fiches. Na afdrukken, werden de fiches nog gelamineerd om ze duurzamer te maken. De fiches stelde ik via Klascement beschikbaar aan anderen. Indien gewenst wil ik ze je best als pdf mailen. De leerlingen tonen bereidheid en volharding bij het zoeken naar informatie (OVSG, ict - I-13)Ondertussen waren de groepjes al ingedeeld en de dieren gekozen. Elke groep zocht zelf nog informatie op over zijn dier in de meegebrachte boeken. De kinderen leerden van en met elkaar. Verschillende sjabloonbladen daagden hen uit om informatie te geven voor het weetjesboek. De laptops werden opgesteld in de klas en de werkwijze uitgelegd. We bekeken en bespraken die ongelooflijk gekke vierkantjes die op de fiches staan. We merkten dat het geen rol speelt of je de fiche ondersteboven of op zijn kant houdt.
De leerlingen kunnen organismen in grote groepen indelen (OVSG, WO-NAT-03.06)
Aan de slag! De fiches werden klaargelegd, de sjablonen genomen, informatie verwerkt. Groepjes die info nodig hadden, zochten het op in de boeken of op de laptops. Er werd veel gepraat. Maar steeds heel doelgericht. Iedereen was met zijn opdracht bezig. Het viel me op hoe bewust kinderen hun bronnen vooraf kunnen beoordelen. Welke informatie kan ik waar vinden? Het was een vraag die velen bezig hield tijdens het opmaken van hun dierenfiche. Sommige zaken konden we niet vinden in boek of film. "Meester, mag ik dat ook aan E. gaan vragen?", was de conclusie. En dat leverde opnieuw leerwinst op. Knap om zien hoe ook jonge kinderen zo weloverwogen keuzes kunnen maken. Met enorme goesting in de opdracht. Dat straalde er duidelijk van af. Wat eerst een wild idee was, draaide uit tot een kleine bom in de klas. Eentje dat werd afgesloten met vuurwerk. Het weetjesboek is nog lang niet klaar. De eenaatjes zijn nog lang niet uitverteld. Het maakt hun leerkracht niet uit hoe dat boek eruit zal zien. Momenteel (en persoonlijk) is het het proces dat telde. En dat was er een om duimen en vingers bij af te likken.
En wat hebben de eenaatjes hierna geleerd?
- Honden komen niet uit een ei, zelfs hun puppy's niet!
- Dubbelklikken op de muis is tamelijk moeilijk. Handig dat je hiervoor twee handen kan gebruiken.
- Ik kan zelf op zoek naar informatie als ik de nodige materialen heb.
- Samen kan je meer dan alleen.
- ... en uiteraard nog zo veel meer... (althans, dat hoop ik)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten